There is always time for coffee

Mijn dag begint standaard met een kop thee. Vaak met een boterham of een schaaltje yoghurt met fruit en muesli. In de ochtendspits waarin het belangrijkste doel is de oudste twee met kleren aan en gevulde maag en tas op school te krijgen, doet zo’n kop thee wonderen. Bij mij dan, want ik ben zo ongeveer de enige in huis die blij wordt van thee. De anderen doen af en toe voor de vorm mee, de jongste van bijna anderhalf proeft het verschil nog niet zo tussen warme melk en thee met melk. Ik heb de stille hoop dat mijn meisjes net zo dol worden op thee als ik. Wat zal het leuk zijn om later met elkaar te genieten van een echte Engelse high tea ☺.

Vanmorgen vroeg ik mijn dochter van vijf of ze later als ze groot is ook wel eens een kopje thee gaat drinken. Ze knikte ‘ja’ en vond mijn voorstel om dan samen een kopje thee te drinken een goed plan, liefst met een taartje erbij… Vanmiddag heb ik de jongste meteen thee met melk gegeven, waarvan de laatste helft door de oudste werd opgedronken. Tja, wie weet komt de droom toch nog uit.

De mannen in huis houden zeker niet van thee, waardoor er zo’n duidelijk rollenpatroon ontstaat. Echte mannen drinken blijkbaar alleen koffie en ze laten de thee aan de dames over. Juist daarom juich ik mijn nieuwe theekoppen – je zou ze mokken kunnen noemen – van harte toe. Want wat las ik tot mijn grote verbazing aan de binnenkant van deze prachtige theekoppen?

There is always time for coffee

Hoe verrassend is dat wanneer je tijdens het drinken van thee deze tekst leest. Deze gestippelde vintage theekoppen van porselein zijn dus ook uitstekend geschikt voor een kop ‘echte mannen koffie’! Daar wordt iedereen in huis dus blij van. Ik drink mijn kop thee (of heerlijke cappucino) en manlief drinkt zijn koffie uit de Laura theekop van het Deense merk Bloomingville. De kleuren geel, rood, blauw, groen en oranje zijn heel zomers bij je interieur, tegelijk passen ze zó goed bij de pasteltinten van het voorjaar, de vallende bladeren in de herfst en ze wuiven zelfs de winterdipjes weg. Just great voor iedereen!

Deze theekoppen waren een geweldig cadeautje voor mezelf, van een hele mooie webwinkel uit Kollum: GeWoon Knus, waar je veel verschillende leuke producten van bekende merken tegenkomt, zoals Braxton, Countryfield, House Docter en natuurlijk mijn op dit moment favoriete merk Bloomingville. Dat brengt nog meer sfeer en gezelligheid in huis! En nu ik het dan toch over dit merk en de ochtendspits heb, op Klok-thuisbezorgd.nl staan een paar hele mooie klokken van Bloomingville. Die zwart-witte past perfect in ons jaren dertig huis! Wie weet…

 

Bloomingville Theekop Laura

Volg deze link naar een eerder bericht van W O O N O O K over Bloomingville.

De tijd van Sinterklaas

De winter is in aantocht. We dachten dan toch echt wel in ons nieuwe huis te wonen. Over een maandje is dat zo, als alles goed gaat. De winterjassen hebben we niet meegenomen naar ons tijdelijke adres. Toen ik op het schoolplein aan een paar moeders vertelde dat we hier thuis nog een discussie over hebben gehad (wel of niet naar de opslag), kregen we de dagen daarna spontaan drie winterjassen voor de kinderen. Geweldig, zulke meedenkende moeders! Half december kunnen onze kids hun eigen winterjassen weer aan. We kijken erg uit naar onze eigen spullen, die ergens in Nederland opgeslagen zijn. Geen idee waar.

Het is al even geleden dat we een bericht hebben gepost. Inmiddels is er veel gebeurd. Het huis is bijna zover af dat we er in kunnen wonen. Volgende week rondt de aannemer het werk af en vertrekken de bouwvakkers. Wat hebben ze goed werk geleverd! Daarna gaan we zelf nog een paar weken verven, want al het houtwerk gaan we zelf verven. Dat is nog een hele klus, maar we gaan ervoor.

Eerder schreef ik over het kiezen van behang voor onder andere de kinderkamers. We hebben een keus gemaakt en het behangen is zelfs al klaar, voorlopig. Misschien gaan we nog wel meer muurtjes behangen, maar het heeft nu niet de hoogste prioriteit. We hebben uiteindelijk iets anders gekozen dan we op die bewuste avond hadden opgesomd. Voor onze jongste dochter hebben we een leuk roze bloemetjesbehang gevonden, voor onze zoon en grote dochter hebben we superleuk behang gekozen met allemaal frames, die ze zelf kunnen inkleuren, verven, beplakken met plaatjes en foto’s en gekleurd tape, in wit/zwart en roze/zwart. De logeerkamer heeft een designbehangetje gekregen in donkergrijs met print. Het is erg mooi geworden. Daarnaast hebben we voor de jongenskamer een groene wand en voor de meidenkamers een roze wand van matte muurverf erbij gekozen. Heerlijk, dat er zoveel te kiezen valt bij de inrichting.

De vloeren zijn voorzien van laminaat en afgewerkt met plakplinten (die hier en daar alweer loslaten… niet erg mooi, maar dat plakken we wel weer vast en nu hoefden de bestaande plinten niet van de muur). Op zolder zijn de kozijnen behandeld en in de grondverf gezet, met dank aan onze geweldige (schoon)vader. Het gereedschap van de aannemer is ondertussen meegenomen door bandieten (heel bijzondere mensen die niet in ons huis horen te komen), de keuken is geplaatst, het sanitair hangt bijna compleet in de badkamers en toiletten. De IKEA is vergeten een onderdeel te leveren, zodat we daar morgen nog even achteraan moeten. De gotische nokvorsten worden binnenkort nog vervangen (dure dingen!), de eerste lekkages hebben – hoe jammer ook – vlekken veroorzaakt op de nieuwe wanden. De vaste trap naar de bovenste verdieping is geplaatst en voorzien van een prachtig hekwerk. De vloer op de begane grond is geschuurd en wordt de komende week in de olie gezet. Wow, wat kwam er een geweldig mooie vloer tevoorschijn! De eerste meubeltjes (stoelen en een box) zijn in het huis gebracht (bedankt pap en mam!) en de trampoline van de buren is ook uitgetest.

Kortom, er is nogal wat werk verzet en het wordt ook wel tijd dat we onze intrek nemen in dit huis en deze buurt.

Sinterklaas vieren we nog in ons appartement. Hoe Piet de schoenen moet vullen, is een raadsel voor de kinderen. Een schoorsteen hebben we hier immers niet. Dat probleem bestaat volgend jaar niet meer. In het nieuwe huis kan Piet gewoon weer via de schoorsteen komen, maar misschien is het geloof in dit feest dan een beetje minder groot. We zullen zien.

Tot een volgende keer!