Hygge, leef én woon gezellig

Een heel hygge 2017!

De nieuwe trend die vanuit Denemarken is komen overwaaien is Hygge. Een Deens werkwoord dat ‘gezelligheid’ betekent. Het vraagt wat van je om het gezellig te maken en hebben met elkaar. Dát komt je dus niet aanwaaien…

Vandaag hebben we weer een paar kussens in huis gehaald voor onze hyggekrog: gezelligheid en warmte in de woonkamer of keuken met plaids en kussens. Tegelijk haak ik verder aan de deken waar ik al in 2014 (de CAL!) mee ben begonnen. Nog even en dan is het af!

Gisteren zag ik het boek liggen van Meik Wiking: Hygge. Ik heb het doorgebladerd, nog niet gekocht, maar het zet me wel aan het denken. Is ons huis hygge genoeg om het hygge te hebben? Nu we hier een jaar wonen, is de verbouwing wel achter de rug, het huis netjes in de verf van binnen en buiten, maar vraagt menig hoekje wat meer aandacht.

Het grootste aandachtspunt is de akoestiek in ons huis. Vooral in de woonkamer klinkt alles nog zo hard, de hal is een soort echoput. Niet echt hygge nog. We willen iets doen met de wanden, zoals behang van vilt of een groot wandkleed. En toch gordijnen? Best lastig om een goed plan te bedenken en uit te voeren, want dat kost gewoon veel meer tijd dan een verfje op de wand.

Heb je een goede tip om het in huis gezelliger te maken, let us know!

Goed artikel over Hygge: Heel Holland hyggt door Annemiek Leclaire in de NRC van 7 oktober 2016.

img_8634

Schrijven op een schilderij van plexiglas

Leren schrijven deed ik in groep 3 met overtrekpapier waar de letters zo mooi doorheen kwamen. Ik trok ze dan zo precies mogelijk over. Netjes werken was in mijn basisschoolperiode bijna het belangrijkste dat geleerd moest worden. Veel moeite hoefde ik niet te doen voor taal en rekenen en al was mijn handschrift er vroeger een uit duizenden, de leerkracht schreef er nog steeds zinnetjes als “dat kan netter” bij. Gelukkig zijn de tijden veranderd en weten we inmiddels dat de inhoud belangrijker is en vooral meer laat zien van wat een leerling in huis heeft. Een kleuterklas met dertig identieke werkjes steelt tegenwoordig toch ook niet meer de show. Juist de uniciteit van ieder kind en de verschillen die daarin zichtbaar worden tijdens de knutseluurtjes en andere leermomenten op een dag, verdienen een plekje aan de wand (lees: in het hart).

Schrijven is een van de mooiste dingen in mijn leven. Het vertellen van verhalen op papier (of de computer) geeft rust en orde in mijn hoofd. Voordat de woorden het blad vullen, is er al veel meer door mijn hoofd gegaan. Gedachten borrelen op en krijgen stuk voor stuk een plek toegewezen: zoiets als op papier of uit mijn hoofd, of beide. Heerlijk om te doen.

De laatste maanden stroomt mijn hoofd sowieso vol met van alles en schep ik er wat orde in door voor werk en privé to-do lijstjes te maken. Dat was er een beetje bij ingeschoten tussen de verbouwing, verhuizing en het settelen door.

Deze to-do lijstjes schrijf ik tegenwoordig vooral op de wand. De wand? Via Nikkel-Art heb ik een onwijs leuk schilderij besteld, waar ik best een beetje trots op ben. Er was wat research voor nodig, maar het is gelukt. Voor de werkkamer, die (in de toekomst) ook gebruikt kan worden als cursusruimte, wilde ik graag een schrijfbord aanschaffen. Eerder heb ik in een cursusruimte gebruik gemaakt van een glazen tussenwand die als bord diende. Heel origineel en creatief natuurlijk, maar zo’n wand hebben we niet in ons jaren dertig huis. Daardoor kwam ik wel op het idee om een foto op Plexiglas te laten maken, waarbij de foto betrekking heeft op mijn werk. Bij Nikkel-Art heb je die mogelijkheid. Ik heb heel wat uurtjes gezocht naar een geschikte foto, vooral omdat de keus zo groot was. Uiteindelijk koos ik voor een foto met aarde, wortels, gras en lucht, waarbij het bovenste deel vrijwel wit is en onderaan de donkere aarde. Handig als er op geschreven gaat worden. Het bedrijf Edding adviseerde mij om krijtstiften te gebruiken voor het schrijven op Plexiglas. Daarvan bestelde ik een serie witte, zwarte en gekleurde stiften. De inkt bestaat uit vloeibaar krijt en is van alle gladde oppervlaktes te vegen met een vochtige doek, dus ook van Plexiglas.

Het schilderij kwam snel en ziet er perfect uit. De afdruk van de foto is echt goed! Omdat het een groot schilderij is, weegt het wel wat. Het is goed op te hangen met het aluminium frame erachter, een extra optie. Met een paar stevige pluggen en schroeven hebben we het aan de muur bevestigd.

Er is al heel wat op geschreven en getekend, ook de kinderen hebben er duidelijk veel plezier in. Zij sloegen een beetje op hol en hebben ook op ramen en deuren geschreven… misschien een idee voor hun leerkrachten in groep 2 en 4? Van letters schrijven in de lucht, naar schrijven op het raam en daarna op papier. Het eerste is onzichtbaar, het tweede uitwisbaar en het derde zal extra netjes zijn. Zo kunnen ze zich nog meer op de inhoud richten en aansluiten bij de unieke eigenschappen van iedere leerling. Wat zullen ze een plezier krijgen in het schrijven van mooie letters, woorden, zinnen en verhalen.


 

 

 

Poetsen in een groot huis

De titel van deze blogpost zinspeelt op het nieuwe boek van Diet Groothuis: ‘Het grote poetsboek’. Ik kocht het deze week bij Van Stockum in Den Haag. Gewoon omdat het boek me aansprak en in het bijzonder omdat Diet Groothuis hier een poetscollege over gaat geven. De combinatie van het lezen van het boek en het volgen van een college leek me wel wat. Ik ben ook benieuwd welke poetsgoeroes nog meer naar zo’n college komen.

Datum : Donderdag 26 mei 2016
Tijdstip : 19.00 – 20.00 uur (Inloop vanaf 18.45 uur)
Locatie : Boekhandel Van Stockum, Spui 40, 2511 BS, Den Haag
Aanmelden : spui@vanstockum.nl

Ons huis vraagt de nodige aandacht als het om poetsen gaat. Vier woonlagen, twee badkamers, drie toiletten, zes gaspitten, drie jonge kinderen… dat blijft niet schoon.

Gelukkig ervaar ik het niet als een grote opgave en kan ik er vrij relaxed mee omgaan. Tegelijk moet de boel wel schoongemaakt worden natuurlijk. Dat doe ik stukje bij beetje en heel aardig. Mijn poetsvrouw ben ik kwijt sinds we hier wonen, maar ik krijg het zelf ook steeds beter onder de knie. En hoef het niet alleen te doen, manlief helpt actief mee met stofzuigen, het inruimen van de afwasmachine, ophangen van het wasgoed en andere hand- en spandiensten. En ook de kinderen doen hun klusjes, die ze daarna aftekenen op de klusjeslijst. Bij een volle klusjeslijst gaan we deze keer met z’n allen een dagje naar Drievliet.

Mijn voornemen is om elke week een woonlaag grondig aan te pakken. Daarnaast behoren dingen als stofzuigen, het schoonhouden van de keuken en het opruimen van speelgoed en de was tot de dagelijkse arbeid.

Het grote poetsboek heb ik al flink doorgeneusd. Heerlijk! Wat een feest van herkenning! Veel dingen zijn zeker niet nieuw. Dat de toiletbril schoner is dan de spoelknop wel. Dat soda tot de standaarduitrusting behoort ook. Dat ammonia in een vuilniszak goed werkt tegen vlekken ook. Dat het ophangen van de was beter is dan een droger niet, heerlijk dat ik vervolgens niet zo nodig meer naar de sportschool hoef.

Maak jij gebruik van een schema bij het poetsen van je huis? Hoe pak jij het aan als je geen hulp in de huishouding hebt? Wanneer is jouw huis schoon?

Raamdecoratie | van vintage tot modern

Het is heerlijk om vandaag naar buiten te kijken, nog beter om buiten te zijn! Het voorjaar doet zijn intrede en dat gaat gepaard met zonnig weer en een fris briesje. Vanochtend ben ik met de jongste (anderhalf nu) voor het eerst naar de speeltuin geweest. Met de handjes in het zand genoot ze volop in het zonlicht van de nieuwe ervaringen.

Eerder maakte je kennis met onze ideeën over raamdecoratie in huis en gaven we vijf tips:

  1. Stem de kleuren van de raamdecoratie zoveel mogelijk op elkaar af;
  2. Laat alles rust uitstralen door eenvoud in materiaal en kleur;
  3. Voorkom teveel tierelantijntjes;
  4. Gebruik de volle breedte van het raamoppervlak in één keer;
  5. Less is more!
de604dd5a466ac274114b3836d0e7e51

Via Pinterest van loveminimalstyle.tumblr.com

Met deze tips in ons achterhoofd zijn we ons plan van aanpak verder gaan uitwerken. We hebben in de woonkamer gekozen voor drie Duettes in de erker. Achter krijgen we inbetweens, de gouden middenweg tussen overgordijnen en vitrage. “Een tikkeltje doorzichtig, maar toch niet geheel transparant. Voor het creëren van sfeervolle ruimtes met prachtig, diffuus licht” (RDC Woonsfeer). Zij hebben ons goed geadviseerd en wat hebben ze een bijzonder mooie collectie stoffen! Moeilijk om een keuze te maken, maar uitgaand van bovenstaande tips kozen we voor eenvoud en licht zoals op de foto hierboven. Op de eerste verdieping passen de gordijnen uit ons vorige huis precies! Bijna nieuw nog, ze hebben er twee jaar gehangen. Op de zolder hebben we toch gekozen voor de IKEA rolgordijnen, die helaas niet breder verkrijgbaar zijn dan twee meter. Daar wijken we vanwege het budget af van onze uitgangspunten. Voor twee kamers gaan we drie rolgordijnen van 90 centimeter (ingekort) naast elkaar gebruiken. De logeerkamer krijgt effen vintage gordijnen die we hebben gekregen van een lieve tante. Zij heeft ze jarenlang gebruikt en nu over, ze zijn nog goed en erg mooi van kleur en hebben bovendien een prachtige gloed van satijn. Something old, something new… brengt vast ook in het huis wel geluk. Laat de lente volgende week maar officieel beginnen.

De kip is eraf in de badkamer

Zo’n titel maakt je vast nieuwsgierig naar de inhoud van dit bericht. Wat doet de kip in de badkamer? Dat het bij ons af en toe op een kippenhok lijkt, betekent gelukkig niet dat we kippen in huis houden. Nee, het gaat hier om iets heel anders. Deze kip helpt bij het schilderen en voorkomt dat de verf op ongewenste plaatsen wordt gesmeerd. Wij trekken dit schilderstape zo snel mogelijk uit ons huis en de badkamer is sinds een paar dagen kip-vrij!

Kip tape

Kip FineLine tape Washi

Dat het verven van de lange radiator op de werkkamer een enorme klus was, kan je hier en hier lezen. Hoewel die in de badkamer een stuk korter is, was het opnieuw veel werk. Ik kan je hier niet motiveren om je radiatoren te gaan verven. Sorry, maar het is gewoon een rotklus. Schoonmaken, schuren, weer schoonmaken, menie op de roestplekken smeren, weer schuren en schoonmaken en dan de echte verf erop… je leest het al, het is nogal arbeidsintensief. Maar, als de menie er eenmaal op zit, wil je het liefst zo snel mogelijk doorgaan. Menie is namelijk bruin van kleur en dat staat natuurlijk niet op een witte radiator. Ook al is het doorbijten, het resultaat is ook deze keer prachtig! Een stralend witte retro radiator staat heel mooi bij de grote witte wandtegels en donkergrijze vloertegels. Wat ben ik blij dat het werk achter de rug is en we nu optimaal kunnen genieten van onze badkamer. De kip is eruit, eh… ik bedoel eraf en de badkamer is klaar. Die menie was bij deze radiator nodig, omdat hij een tijdje buiten op het balkon heeft gelegen. Geen aanrader, want roest en afbladderende oude verflagen veeg je niet zomaar even weg.

 

In de rest van het huis is de kip nog niet helemaal verdwenen. In de vriezer liggen nog wat poten en filetjes 😉 en verder plakt het nog langs vrijwel alle plinten op de vloer. Zo zie je maar, de minst leuke verfklusjes stellen we graag nog even uit. Overigens is onze oudste de tape ‘kip’ gaan noemen, omdat dit als merk op de binnenkant van de rol staat. Echte kip werkt uitstekend en is ook na een paar maanden vrij eenvoudig los te trekken. Lekker handig dus, zulke kip.

Wil je meer weten over de firma Kip, bekijk dan dit promotiefilmpje:

 

 

Vandaag geen puppies, maar guppies

Puur genieten

Een jaren dertig woning heeft van zichzelf al een stukje charme, sfeer en gezelligheid. Maar, gelukkig bepalen de bewoners – ten dele – zelf hoe leuk het is om in wat voor een huis dan ook te wonen.

Bij ons wisselt het sterk hoe leuk het is in huis. Het ene moment is het puur genieten, het andere vlucht ik liever naar een ander oord. Heb jij dat ook wel eens? Dat is zo afhankelijk van hoe we op elkaar reageren en hoe we ’s morgens ons bed zijn uitgestapt. Vandaag is een dag waarbij we met elkaar meer op dat punt van puur genieten zitten.

Vrije blije meisjesdag

Op vrijdag zijn beide meisjes thuis, maar vandaag is dat anders. De oudste, onze boy van zeven, is vanwege een studiedag vrij van school. Het voelt als een vakantiedagje en daar genieten we allemaal van. De ochtend begon met een ontbijtje voor drie. Manlief, jongste dochter en ik zaten heel relaxed aan een zelfgebakken croissantje met kaas en jam.

De oudste twee mochten namelijk zelf weten wanneer ze hun kleren aan gingen doen en kwamen eten. Daar hebben ze goed gebruik van gemaakt door uitgebreid met de Lego te spelen die ze op hun slaapkamers hebben. Tegen half tien kwamen ze beneden en hebben ze hun croissantje en een bruine boterham gegeten.

Toen kwam het stressmomentje van ons klaarmaken om ergens heen te gaan. We wilden naar het Museum voor Communicatie in Den Haag, maar konden de OV-kidskaarten niet vinden. Die zaten altijd in het voorvakje van hun rugtassen, maar omdat we ze nu niet meer dagelijks gebruiken, heb ik die eruit gehaald. Geen idee natuurlijk waar ik ze ‘goed opgeborgen’ had. De oplossing: met de auto naar Intratuin!

Uitje met drie kids

De Intratuin in Pijnacker is best groot en we hebben ons er uitstekend vermaakt. De jongste slapend, de oudsten met het in- en weer uitladen van allerhande vooral bloeiende plantjes, het uitzoeken van twee mannetjes en vier vrouwtjes guppies, het duwen van de kinderwagen en achterna zitten van een losvliegende vogel. Helaas bleef het niet bij kijken alleen en heeft dochterlief een best leuke porseleinen hertenkop laten vallen. Dat was wel even schrikken, want het was geen goedkoop item. We hebben het eerlijk verteld aan een medewerker en onze excuses aangeboden. Ze gaf aan dat het inderdaad jammer is, maar dat ze het “gewoon gaan afschrijven, dat is het bedrijfsrisico”.

Huisdieren

Thuis hebben we de steentjes voor de bodem van de viskom schoongespoeld en de vissen laten wennen aan de temperatuur van het water. Inmiddels zwemmen ze vrolijk in het rond en hopen we dat ze zich snel voortplanten. We hebben eerder guppies gehad en dat werden er al snel meer, maar nadat er via nieuwe waterplanten ook slakjes in de kom gingen wonen, legden ze al snel allemaal het loodje.

De kans dat er hier ooit een hond of kat in huis komt wonen, is niet groot. De kinderen zouden het natuurlijk graag willen, maar dat moet niet het uitgangspunt zijn om een hond in huis te nemen. We hebben hen voorgehouden dat ze klein moeten beginnen en als dat goed gaat, mag het steeds iets groter. Hopelijk zijn ze dan zelf eerder het huis uit, dan dat het grote dier er hier in komt…

Verder hebben we nog twee luchtzuiverende Calathea’s met pot mee naar huis genomen, wat grootbloemige violen en twee antracietkleurige kussens van Riverdale. Zo kleden we het huis langzamerhand wat meer aan, zodat we ons jaren dertig huis zelf ook nog wat sfeervoller maken. Oh ja, de Duette die we hebben besteld voor in de erker, worden volgende week geplaatst. Een mooi vooruitzicht, letterlijk en figuurlijk.

Wilde dieren

Aan het eind van de middag kijken de kinderen graag even een filmpje. Soms is dat Nijntje (voor de jongste), maar vaak ook Knabbel en Babbel of een natuurfilm over wilde dieren. Kinderen en dieren gaan blijkbaar altijd goed samen. Ondertussen kook ik het eten, knabbelen de kinderen zelf aan een augurk, plak komkommer of ander liefst gezond voorafje en kunnen we eten. Om half negen slapen ze alledrie en komen we zelf bij van de drukke dag en genieten we van de rust in huis. Nog even en de ochtendspits breekt weer aan… wat fijn dat het nu eerst weekend is!

Geniet van het weekend!

Martine

Bron foto: Breeding Guppies

Vijf tips als basis voor raamdecoratie in huis

Bij het inrichten van een woning komt veel kijken. Van meerdere kanten hoorden we dat we in deze periode veel keuzes zouden moeten maken en daar komt het in grote lijnen ook wel op neer. Gelukkig kunnen we meestal snel keuzes maken waarover we na verloop van tijd ook nog tevreden zijn. Tegelijk lopen we ook aan tegen dingen die wat meer denktijd vragen, omdat we niet meteen helder hebben welke mogelijkheden er zijn en wat we dan precies willen. En op zo’n punt zijn we nu beland…

We wonen nu ruim een maand in dit jaren dertig huis en er hangt nog niets voor de ramen. Vanuit ons vorige huis hebben we de gordijnen wel meegenomen, die hebben daar een jaar of twee gehangen en zijn dus nog vrij nieuw. Waarschijnlijk kunnen die wel ergens een nieuw plekje krijgen in dit huis, maar dan de rest nog.

In ons vorige huis hadden we in de woonkamer Duette met het ‘top-down bottom-up’ systeem voor het raam. Het is prettig om de ‘stand’ van de Duette te kunnen afwisselen. ’s Avonds hadden we alleen de bovenrand open, overdag vaak een groot deel boven en onder. Dit willen we hier ook graag weer zo hebben, we denken nog na over de kleur: wit of grijs (en welke tint dan precies…)? Bijkomend voordeel was de isolerende werking, de kou in de winter en de warmte in de zomer bleven beter buiten. Heerlijk!

Bij het nadenken over de raamdecoratie in het hele huis, is het goed om uit te gaan van een bepaalde basis. We willen dat het hele huis één samenhangend geheel blijft en een rustige fijne sfeer uitstraalt. Daarom hebben we vijf uitgangspunten op een rijtje gezet, die we graag met jullie delen:

  1. Stem de kleuren van de raamdecoratie zoveel mogelijk op elkaar af. Wij kiezen voor lichte tinten in wit en grijs;
  2. Laat alles rust uitstralen door eenvoud in materiaal en kleur. Met accessoires als kussens en plaids wordt een huis al leuk genoeg. Wij kiezen voor effen stoffen, dus in één kleur. Het materiaal overheerst niet;
  3. Voorkom teveel tierelantijntjes. Onze voorkeur voor de erker gaat uit naar Duette in plaats van Plissé, omdat daarbij door de dubbele laag stof de verticale touwtjes en de gaatjes die er doorheen lopen niet zichtbaar zijn. Ook de gordijnroedes mogen eenvoudig blijven;
  4. Gebruik voor het creëren van rust de volle breedte van het raamoppervlak in één keer. Plaats liever minder dan meer decoratie. Wij kunnen op de zolder vier korte rolgordijnen van de IKEA plaatsen, maar vinden één rolgordijn over de volle breedte veel mooier. Bij hele grote raampartijen kan dit juist wel weer heel mooi staan;
  5. Besef dat een raamkozijn geen etalage is voor verschillende zware stoffen (laat staan prullaria). Ook hier geldt: less is more! Soms zie je vele lagen stof voor ramen hangen: luxaflex, vitrages, lage of hoge gordijntjes, zware overgordijnen… terwijl een enkele laag voldoende was geweest. Wij beginnen met het belangrijkste en als dat niet voldoende is, kunnen we later altijd nog iets toevoegen.

Met deze tips in ons achterhoofd gaan we ons eigen plan van aanpak verder uitwerken. Hoe het precies wordt? We houden jullie op de hoogte! Er zijn mogelijkheden genoeg…

Bron afbeelding: Macleay Blinds

Voorjaar met fleur en kleur

Elk half jaar trakteer ik mezelf op een nieuw tafelkleed. Meestal is dat dan ook broodnodig, zoals deze keer. Scheuren en gaten, waar de kinderen het liefst een steeds grotere bijdrage aan leveren. Ook zij zijn toe aan iets nieuws.

Vanmorgen heb ik in het dorp het tafelkleed van zeil gekocht die ik vorige week met mijn dochter heb uitgekozen. Een doorzichtig kleed met roze rozen. Hiermee kan de houten tafel zelf ook goed voor de dag komen.

Met een fleurige wilde bos tulpen – dank je Carla! – halen we op deze manier het voorjaar weer in huis.

  

There is always time for coffee

Mijn dag begint standaard met een kop thee. Vaak met een boterham of een schaaltje yoghurt met fruit en muesli. In de ochtendspits waarin het belangrijkste doel is de oudste twee met kleren aan en gevulde maag en tas op school te krijgen, doet zo’n kop thee wonderen. Bij mij dan, want ik ben zo ongeveer de enige in huis die blij wordt van thee. De anderen doen af en toe voor de vorm mee, de jongste van bijna anderhalf proeft het verschil nog niet zo tussen warme melk en thee met melk. Ik heb de stille hoop dat mijn meisjes net zo dol worden op thee als ik. Wat zal het leuk zijn om later met elkaar te genieten van een echte Engelse high tea ☺.

Vanmorgen vroeg ik mijn dochter van vijf of ze later als ze groot is ook wel eens een kopje thee gaat drinken. Ze knikte ‘ja’ en vond mijn voorstel om dan samen een kopje thee te drinken een goed plan, liefst met een taartje erbij… Vanmiddag heb ik de jongste meteen thee met melk gegeven, waarvan de laatste helft door de oudste werd opgedronken. Tja, wie weet komt de droom toch nog uit.

De mannen in huis houden zeker niet van thee, waardoor er zo’n duidelijk rollenpatroon ontstaat. Echte mannen drinken blijkbaar alleen koffie en ze laten de thee aan de dames over. Juist daarom juich ik mijn nieuwe theekoppen – je zou ze mokken kunnen noemen – van harte toe. Want wat las ik tot mijn grote verbazing aan de binnenkant van deze prachtige theekoppen?

There is always time for coffee

Hoe verrassend is dat wanneer je tijdens het drinken van thee deze tekst leest. Deze gestippelde vintage theekoppen van porselein zijn dus ook uitstekend geschikt voor een kop ‘echte mannen koffie’! Daar wordt iedereen in huis dus blij van. Ik drink mijn kop thee (of heerlijke cappucino) en manlief drinkt zijn koffie uit de Laura theekop van het Deense merk Bloomingville. De kleuren geel, rood, blauw, groen en oranje zijn heel zomers bij je interieur, tegelijk passen ze zó goed bij de pasteltinten van het voorjaar, de vallende bladeren in de herfst en ze wuiven zelfs de winterdipjes weg. Just great voor iedereen!

Deze theekoppen waren een geweldig cadeautje voor mezelf, van een hele mooie webwinkel uit Kollum: GeWoon Knus, waar je veel verschillende leuke producten van bekende merken tegenkomt, zoals Braxton, Countryfield, House Docter en natuurlijk mijn op dit moment favoriete merk Bloomingville. Dat brengt nog meer sfeer en gezelligheid in huis! En nu ik het dan toch over dit merk en de ochtendspits heb, op Klok-thuisbezorgd.nl staan een paar hele mooie klokken van Bloomingville. Die zwart-witte past perfect in ons jaren dertig huis! Wie weet…

 

bloomingville-theekop-laura-set-van-3

Bloomingville Theekop Laura

Volg deze link naar een eerder bericht van W O O N O O K over Bloomingville.

Verhuizen

In augustus vorig jaar zijn onze spullen opgeslagen in twee zeecontainers en op 17 december werden deze containers hier de straat ingereden. De eerste dag werden alle spullen uitgeladen en naar de juiste plaats in huis gebracht. De tweede dag hielpen de verhuizers nog tot een uur of twee met het in elkaar zetten van kasten en uitpakken van een aantal grote dozen.

En toen waren ze weg… daar stonden we dan, in ons nieuwe huis, tussen torenhoge stapels dozen!

Van 17 op 18 december konden we hier voor het eerst slapen. De kinderkamers waren het best ingericht, zodat ze een uitstekende eerste nacht konden maken. En hoewel een eerste nacht in een ander bed of nieuwe slaapplaats meestal wat problematisch verloopt (vooral aan het begin van de nacht), sliepen ze hier al snel als roosjes.

Wij zelf belandden op de grond in de werkkamer. Ons hemelbed bleek wat minder ‘hemels’, er ontbraken gek genoeg twee plastic dingetjes die we eerst bij de IKEA moesten halen, voordat het bed gemonteerd kon worden. Die hebben we de dag erna dus meteen opgehaald. Helaas zitten er sinds de verhuizing ook twee grote scheuren in het bed zelf…

In de vorige post schreef ik dat onze hele huisraad enorm goed ingepakt was en dat het verhuisbedrijf geen waarde hecht aan de verschillende spullen. Dat was een mooi verhaal. In de praktijk hebben ze toch een aantal flinke missers gemaakt. De spullen in de eerste container waren goed (soms zelfs te goed) ingepakt. In de tweede container zaten duurdere meubels en die waren ronduit slecht ingepakt, waardoor er onder meer schade is ontstaan aan twee kasten. Tip bij verhuizen: schroef poten en handgrepen van grote zware kasten los bij het inpakken, bewaar ze goed, – evenals plastic dingen en schroeven 😉 – en geef op het verpakkingsmateriaal aan waar bijvoorbeeld de voorkant van de kast zit. De inpakkers waren in ons geval niet de uitpakkers en ook al zijn het professionals, ze kunnen niet ruiken hoe niet standaard meubels ingepakt zijn. Een handgreep is eraf geknapt, heeft de kast wat beschadigd en een deurtje is er zelfs helemaal uitgeklapt, waarbij het scharnier kapot is gegaan. Van een andere kast zijn twee poten afgeknapt. Jammer!

Het gekke is, wanneer je zelf alles gaat verhuizen, zal er ook van alles misgaan. Als een erkend verhuisbedrijf alles voor je doet, accepteer je zoiets minder snel. Het schadeformulier gaan we binnenkort dus ook echt invullen en opsturen.

Een minder kostbare, maar wel lompe actie van de verhuizers was dat ze mijn sieraden op een grote hoop in een verhuisdoos hebben gegooid. Alles lag in vakjes in een la in de kast. Nu is het een grote brei van in elkaar hakende kettinkjes, oorbellen en armbandjes. Ok, het zijn dan geen dure sierraden (die had ik zelf meegenomen), maar aan ieder ding zit wel een verhaal en iets van emotionele waarde. Mannen…

We wonen hier nu bijna vier weken. De tijd vliegt, tegelijk is er al veel werk verzet. We hebben bijzondere feestdagen gehad. Direct al met familie een kerstlunch genoten, heel gezellig! Met oud en nieuw hebben we hier met negen volwassenen en elf kinderen een hele leuke tijd gehad. Op nieuwjaarsdag was de nieuwjaarsduik zelfs onderdeel van het programma. Misschien denk je: “had je daar al zin in?”, maar door mensen uit te nodigen, helpt het ook je huis in orde te krijgen. Het was een flinke stok achter de deur en daardoor schoten we flink op met het uitpakken van die torenhoge stapels dozen. Vlak voor kerst werden de eerste veertig verhuisdozen opgehaald, met dank aan Marktplaats. Met kerst was de begane grond vrij van dozen en al heel aardig ingericht. Met oud en nieuw had ieder een prima plek om te slapen en op dit moment staan er nog maar drie lage torentjes in huis.

Een zinnetje wat de afgelopen weken door mijn hoofd spookte was: “Een verhuizing is geen kattepis.” Geen idee waarom het zo werd geformuleerd, maar ik ben het er wel mee eens. Tegelijk is het super leuk om ’s avonds samen aan het klussen te zijn en alles een plekje te geven. Er een huisje van te maken waar we ons weer helemaal thuis voelen. En met die herkenbare jaren dertig sfeer van ons vorige huis lukt dat al snel heel goed!

Tot de volgende keer!

Groetjes, Martine